De Spaanse kunst heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de westerse kunst en Spanje heeft veel beroemde en invloedrijke kunstenaars voortgebracht, waaronder Velázquez en Goya en in de 20e eeuw onder andere Picasso. Voor de visuele identiteit van Zuivr zijn echter drie andere kunstenaars uit de 20e eeuw belangrijk. 

Waarschijnlijk de grootste architect in de Spaanse geschiedenis is Antoni Gaudí. Het begin van de 20e eeuw kenmerkte zich door de Industriële Revolutie waar een hoop nieuwe technieken en materialen werden geïntroduceerd die resulteerden in een nieuwe architectuur met vormen die strakker, meer geometrisch en symmetrischer waren. 

Als tegenhanger van deze zakelijke stijl stond de 'Modernista' stroming van onder andere Gaudí, die in wezen de principes van de wereldwijd populaire Art Nouveau hanteerde. Deze kenmerkt zich door het gebruik van de curve boven de rechte lijn, organische en botanische vormen en motieven, een grote rijkdom aan ornamentiek, felle kleuren, een minachting voor symmetrie en een ruim gebruik van symboliek. Specifiek in Catalonië zie je invloeden van het traditionele Catalaanse plattelandsleven en de Catalaanse mythologie, maar ook Arabische patronen en decoraties. Het algemene effect is een zeer dynamische, menselijke en kleurrijke architectuur.



Zo vallen bijvoorbeeld in het Palau Güell in Barcelona in de kelder de funderingspalen op, die de geometrische vertaling waren van bomen waartussen de daar gehuisveste paarden zich thuis voelden - alsof ze in een bos stonden te grazen en rusten. 

Ook het gebruik van de mozaïeken met rijke kleuren zijn volop in het werk van Gaudí te bewonderen – met name het Parc Güell is daar een betoverend voorbeeld van.

De volgende kunstenaar is Joan Miró – een van de grondleggers van de kunstbeweging die het Surrealisme wordt genoemd. De surrealistische beweging werd beïnvloed door de psychoanalytische theorieën van dokter Sigmund Freud, die het belang van de wereld van dromen en irrationele impulsen verdedigde. Volgens Miró moesten kunstenaars rede en esthetische en morele overwegingen links laten liggen en rechtstreeks naar het onderbewuste gaan om hun gedachten en impulsen in alle vrijheid uit te drukken.



Miró herdefinieerde zijn eigen stijl binnen het surrealisme, wat resulteerde in een picturale stijl die werd gedomineerd door de aanwezigheid van droomachtige beelden en steeds persoonlijkere symbolen. De felle, primaire kleuren en de bijna kinderlijke iconografie creëerden een beeldtaal die pretentieloos, toegankelijk, levendig en tijdloos is. Deze stijl leende zich ook perfect voor driedimensionale werken, vaak met mozaïekcreaties, die dezelfde stijl ademen waar ook Gaudi beroemd om was.

Het feit dat Miró's stijl zo tijdloos was, maakte het mogelijk deze te omarmen door grafische ontwerpers en illustratoren die aan het eind van de 20e eeuw op zoek waren naar een universele Spaanse identiteit. Een van deze ontwerpers is Javier Mariscal - een kunstenaar en ontwerper wiens werk een breed scala aan media beslaat, variërend van schilderen en beeldhouwen tot interieurontwerp en landschapsarchitectuur. Zijn werk wordt gekenmerkt door een zekere expressiviteit, met organische vormen en felle kleuren, wat zijn werk altijd heel opgewekt maakt.



Tot zijn beroemdste ontwerpen behoren de reusachtige kreeftsculptuur naast de oude haven van Barcelona en de illustraties voor de film Chico en Rita. Maar zijn meest opvallende en beroemde illustratie maakte hij waarschijnlijk toen hij in 1987 een wedstrijd won om de mascotte te ontwerpen voor de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona. Wat hij bedacht was Cobi, een beminnelijke Catalaanse herdershond, geïnspireerd door de kubistische stijlen van Picasso en Velázquez en met een kinderlijke speelsheid die lijkt op het werk van Joan Miró.

Samen met het iconische logo voor de Olympische Spelen, ontworpen door Josep Maria Trias en ook sterk geïnspireerd op het werk van Miro, is een stijl neergezet die Barcelona hielp te zijn waar het nu is.



Het werk van deze kunstenaars verbindt zich visueel met elkaar met hun expressieve vormen, hun gevoel voor detail en hun heldere, felle kleuren. Met deze elementen communiceren zij een gevoel van dynamiek, vakmanschap, plezier, toegankelijkheid die perfect aansluit bij alles waar Zuivr precies voor staat: het herkennen, respecteren en delen van al het mooie wat de wereld ons te bieden heeft.